Stán-hliþ

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

es;

stán-hliþ

n. A rocky slope, a rock :-- Mín freónd siteþ under stán-hliðe, Exon. Th. 444, 16; Kl. 48. Bídaþ stánhleoþu streámgewinnes, 384, 11; Rä. 4, 26. Under stánhliðum, Cd. Th. 219, 28; Dan. 61. Stánhleoðum, Elen. Kmbl. 1302; El. 653. Ðás stánhleoþu stormas cnyssaþ, Exon. Th. 292, 18; Wand. 101. Se æðeling hét stormas restan ymb stánhleoðu, Andr. Kmbl. 3152; An. 1579. Æfter dúnscræfum ymb stánhleoðo, 2467; An. 1235. Ofereode æþelinga bearn steáp stánhliðo, stige nearwe, Beo. Th. 2822; B. 1409. stan-hliþ