Staþol-fæst
Diccionario Anglo-Sajón de Inglés Antiguo de Bosworth & Toller - staþol-fæst
Según el Diccionario de Inglés Antiguo:
- staþol-fæst
- adj. Steadfast, stable, firm; stabilis, Ælfc. Gr. 9, 28; Zup. 55, 3. I. in a physical sense :-- On ðam feórþan mónþe hé (the foetus) biþ on limum staþolfæst, Lchdm. iii. 146, 11. Staðolfæst stán (glosses Petrus), Mt. Kmbl. Lind. 16, 18. Beðearf seó sáwel staðolfæstre brycge ofer ðone glideran weg hellewítes, Wulfst. 239, 14. Staleðfæste (l. staðel-) tremmincge firmo fulcimento, Hpt. Gl. 439, 63. II. stationary, keeping in one place :-- Staþolfæst ne mæg gewunian in gebedstówe, Exon. Th. 265, 1; Jul. 374. Faraþ hý geond missenlíce þeóda, néfre staþolfeste, nǽfre wuniende, náhwár sittende, R. Ben. 135, 23. III. firm in a moral sense, unwavering, unyielding, constant :-- God is ána staþolfæst wealdend, Bt. 35, 3; Fox 158, 24: Andr. Kmbl. 241; An. 121. Staðulfæst, 2673; An. 1338. Swíðe geþungen on his ðeáwum and staðolfæst on his wordum not to be moved from what he had said, Blickl. Homl. 217, 7. Staðolfæst on hire heortan wið deófies costnungum, Wulfst. 237, 12. Beó strang and staðulfæst confortare et esto robustus Deut. 31, 7. Ic eów friðe healde strengðu staþolfæstre, Exon. Th. 31, 3; Cri. 490. Mid steaðulfestum aldum cum stabilito sene, Ps. Surt. ii. p. 194, 27. Sele mé staðolfæste heortan, Anglia xi. 114, 71. Staðolfæstne geðoht, Salm. Kmbl. 478; Sal. 239. 70 manna of folces ealdrum ðe ðú wite ðæt sín staðulfæste and láreówas, Num. 11, 16. Onginnaþ esnlíce and beóþ staðulfæste viriliter agite et confortamini, Deut. 31, 6.