Stíþ

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

stíþ

II 1. add :-- Stíð sleándre slecge rigida tundentis mallei (durities), An. Ox. 11, 69. On stíþre hǽran licgende, Hml. S. 31, 1351. III. add: of personal qualities or things personified :-- Stíþ dira (ferocitas), An. Ox. 2208. Swá swá gód láreów . . . swá ꝥ hálige word is swýðe stíð úrum stuntnyssum, Hml. A. 6, 133. IV. add :-- Stíþre dirae (mortalitatis), An. Ox. 1271. Stíð wíte ðolian, Wlfst. 39, 3. Hé gemét swíðe stíðne dóm on ðám tóweardan lífe, Hml. Th. ii. 96, 15, Godes byrðene . . . beóð leóhte þám þe hí lufiað. . . þeáh hí stíðe beón þám stuntum mannum, Hml. A. 11, 273. Stíþra wala aspere inuectionis, An. Ox. 5365. Þǽre stíþeste sticelse ábryrdnesse acerrime, i. crudelissime stimulo conpunctionis, 599. V. add :-- Mid stíþre þeáwfæstnesse láre duro, i. districto discipline pedagogio, An. Ox. 1097. Ióhannes ástealde þá stíðan drohtnunge, Hml. S. 16, 99. Mid stíþum lagum strictis legibus, An. Ox. 2177. stiþ