Stíþ-ferhþ

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

-frihþ ;

stíþ-ferhþ

adj. I. of firm, strong mind :--Hálig Drihten, stíðferhð cyning, Cd. Th. 16, 10 ; Gen. 241. Stíðfrihþ, 7, 16 ; Gen. 107. Standaþ stíðferhðe (Cherubim and Seraphim), Andr. Kmbl. 1443 ; An. 722. Stíðferhþe hæleð higegleáwe, Chr. 975 ; Erl. 126, 24. II. of stern mind :--Stíðferhð cyning (the Deity at the time of the deluge), Cd. Th. 84, 32 ; Gen. 1406. Stíðferhð cyning steóre gefremede, ðá hé réðemód reorde gesette eorðbúendum ungelíce, 101, 16 ; Gen. 1683. stiþ-ferhþ