Þencan

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

þencan

I. add :-- Of þám dæge hig þóhton ꝥ hí woldon hyne ofsleán ab illo die cogitauerunt ut interficersnt eum, Jn. ii. 53. Hwilc eówer mæg þencende (cogitans) ætéce tó his lengo áne elne?, Mt. R. 6, 27. IV 1. add :-- Ne mæg þín ríce leng stondan, búton þú heora forwyrde þe geornor þence. Bl. H. 175, 15. V b. add :-- Ic bidde þé þæt ðú helpe ealra þǽra þe tó mínre gebedrǽdene þencað, Angl. xii. 500, 28. (c) add :-- Oncnáw nú ꝥ hyt ðé lyt sceal fremian ꝥ þú tó þóhtest, Nic. 6, 38. VI b. add :-- Ðǽr heó hiræ lícaman ræstan þæncð where she intends her body to rest, C.D. iii. 360, 3. Þá þæt þá óþre geáscedon ꝥ hé hié ealle beswícan þóhte ceteri, cum deciptise ab Antigonu singillatim viderent, Ors. 3, 11; S. 150, 12: 5, 12; S. 242, 6: 6, 34; S. 292, 3. Ercol wæs tó gefaren, tó ðon þæt hé hié ábrecan þóhte, 3, 9; S. 132, 12: 4, 13; S. 212, 2. (b i) add :-- Hé þóhte his sunu tó beswícanne, Ors. 6, 30; S. 282, 9.

Palabras relacionadas: ofer-þencan. þencan