1 twi-bōte
adj. Needing double compensation, the offence in each of these cases) wē willaþ sié twybōte, swā on Lenctenfæsten, L. Alf. pol. 5 ; Th. i. 64, 25. Gif disses hwæt gelimpe þenden fyrd ūte sié, oþþe in Lenctenfæsten, hit sié twybōte, 40; Th. i. 88, 12.