Un-riht

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

un-riht

adj. Wrong, evil, bad, unjust, unlawful, depraved, perverse :-- Ic eom geþafa ðæt hit náuht unriht wǽre ðæt mon ða yfelwillendan men héte nétenu fateor nec injuries dici video vitiosos in belluas mutari, Bt. 38, 2; Fox 196, 17. Ic geléfe ðætte ǽlc unriht wítnung sié ðæs yfel ðe hit déþ, næs ðæs ðe hit þafaþ apparet, illatam cuilibet injuriam non accipientis, sed inferentis esse miseriam, 38, 6; Fox 208, 20. Unreht, 37, 2; Fox 188, 7. Se yfla, unrihta willa wóhhǽmetes voluptas, Met. 18, 1. Of unrihtum wege de via iniquitatis, Ps. Th. 106, 16. Gif hwá geniéd sié oþþe tó hláfordsearwe oþþe tó ǽngum unryhtum fultume, L. Alf. pol. i. 60, 5. Unryhtre ǽ unlawful marriage, Exon. Th. 260, 14; Jul. 297. Hé gedwolan fylde, unrihte ǽ idolatry, Elen. Kmbl. 2081; El. 1042. Ic wundrige for hwí swá rihtwís déma ǽnige unrihte gife wille forgifan, Bt. 38, 3; Fox 202, 10. Tuoege wóhfullo l unrehto duo nequam, Lk. Skt. Lind. 23, 32. Unræhto (-rehte, Rush.) l wóh praua, 3, 5. Ða unrihtan men, Blickl. Homl. 231, 10. Áblinnan fram heora unrihtum gestreónum, 25, 5. Cynewulf benam Sigebryht his ríces for unryhtum dǽdum, Chr. 755; Erl. 48, 19. Mid hiera unryhtum bisenum per exemplum pravi operis, Past. 9; Swt. 59, 18. Fram sumum unrihtum láreówum a quibusdam perversis doctoribus, Bd. 2, 15; S. 518, 30. Unrihte wegas ealle omnem viam iniquitatis, Ps. Th. 118, 104. Unrihte gemeta and wóge gewihta áweorpe man, Wulfst. 70, 3. Ða unrehtan iniqua, Ps. Surt. 9, 24. [O. Frs. un-riucht: O. Sax. un-reht: O. H. Ger. un-reht improbus, injustus, iniquus, vitiosus: Icel. ú-réttr.]

Palabras relacionadas: following words. un-riht