Un-tweólíce

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

un-tweólíce

adv. I. undoubtedly, indubitably, certainly :-- Smyre ðone seócan; untweólíce ðú hyne álýsest, Lchdm. i. 302, 4. Hé grípð untweólíce ðæt behátene ríce, Homl. Th. i. 360, 25: Homl. Ass. 97, 184. Heó getácnode untweólíce ða hálgan gelaðunge, 114, 412. Untwílíce, Ælfc. T. Grn. 3, 39. Se Sunu is gást and hálig untwýlíce, Homl. Th. i. 282, 30. Untwýlíce ðú líhst, 378, 6. Ða ungeleáffullan untwýlíce forwurðaþ on écnesse, ii. 60, 15: 110, 27: Basil admn. 4; Norm. 44, 12: 5; Norm. 46, 18. II. without feeling doubt, with certainty :-- Ealle ða geleáffullan fæderas sǽdon untwýlíce and geþwǽrlehton on ðam ánum, ðæt God gescypð ǽlces mannes sáwle, Homl. Skt. i. 1, 85. un-tweolice