f. Uplifting, elevation. I. literal :-- Up-áhafenes handa mínra eleuatio manuum mearum, Ps. Lamb. 140, 2. Seó symbelnyss ðære hálgan róde upáhefennysse, Homl. Skt. ii. 23 b, 399. II. metaphorical, (a) exaltation :-- Drihten ys mín upáhafenys Dominus exaltatio mea, Ex. 17, 15. His mód bið áfédd mid ðære smeáunga ðære wilnunga óðerra monna hiérnesse and his selfes upáhæfenesse, Past. 8; Swt. 55, 6. (b) exultation :-- Welerum upáhafennysse labiis exultationis, Ps. Spl. 62, 6. (c) arrogance, pride :-- Hwæt is ðonne forcúðre ðonne sió upáhæfennes (-hæfenes, Hatt. MS.)? ... Hwæt mæg hiérre bión ðonne sió sóðe eáðmódnes? quid elatione dejectius ... Quid humilitate sublimius? Past. 41; Swt. 300, 18. Ðá wæs gehroren sió upáhæfenes Paulus,... and sóna æfter ðæm hryre ðære upáhaefennesse hé ongan timbran eáðmódnesse, 58; Swt. 443, 29. Hér is úres módes upáhafennes; ac ðǽr is ðære þýstro dymnes, L. E. I. proem.; Th. ii. 394, 12. Élc upáhafenes omnis arrogans (cf. 242), Kent. Gl. 547. Ðonne ðæt mód ðenceþ gegrípan him tó upáhæfenesse (-hef-, Hatt. MS.) ða eáðmódnesse, Past. 8; Swt. 54, 12. For gilpe and for upáhafenesse elationis intentione, 9; Swt. 55, 21. For his (Haman) upáhafennysse, Homl. Ass. 96, 135. Ða upáhafenesse (Nebuchadnezzar's) God getǽlde, Past. 4; Swt. 39, 20. Upáhefenysse insolentiam, superbiam, Hpt. Gl. 526, 73.