adv. I. weakly, feebly :-- Wáclíce enerviter, Wrt. Voc. ii. 29, 32: enerviter, turpiter, 143. 56. II. poorly, meanly, cheaply :-- Eówer reáf ne beó tó ranclíce gemaeod, ne eft tó wáclíce, ac werige gehwá swá his háde tó gebyrige, L. Ælfc. C. 35; Th. ii. 358, 7. Gehwam sceamaþ, gif hé gelaðod bið tó woruldlícum gyftum, ðæt hé wáclíce gescrýd cume, Homl. Th. i. 528, 23. Wáclícor vilius, R. Ben. Interl. 92, 4. Diminutiva syndon wanigendlíce ... bene wel, and of ðam is belle ná ealles swá wel, bellissime ealra wáclícost, Ælfc. Gr. 38; Zup. 231, 4. [Gif þu werest te wocliche, A. R. 294, 5. The poure þat beoð wacliche iȝeouen and biset uuele, H. M. 9, 18. O. H. Ger. weihlícho enerviter.]