Wealh-wyrt

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

e;

wealh-wyrt

f. Wall-wort, dwarf elder; the word glosses ebulum and intula:--Walhwyrt, uualhuyrt, ualuyrt ebulum, elleus, Txts. 59, 714. Wealwyrt ebulum, Wrt. Voc. ii. 28, 75. Walwyrt, i. 30, 58. Weal-wyrt l ellenwyrt ebule l eobulum, Lchdm. iii. 302, col. 1. Wælwyrt vel ellenwyrt. Genim ðás wyrte ðe man ebulum and óðrum naman ellenwyrte nemneþ, and eác sume men wealwyrt hátaþ, i. 202, 3-6. Uualhwyrt intula, Txts. 69, 1075. Wealewyrt, Wrt. Voc. ii. 48, 71. Walwyrt, Wülck. Gl. 299, 8 (this gloss is omitted by Wright): Lchdm. iii. 303, col. 1. Wealwyrt, ii. 64, 27: 70, 2. Wælwyrt, iii. 30, 13. Wealwyrte wyrttruman, ii. 108, 7. Wealwyrte moran, 264, 20. Wælwyrte, i. 354, 13. Genim wealwyrt, 66, 14. Nime wealwyrt nioþowearde, 118, 2. Wælwyrt, 38, 17. [Walwurt ebulum, Wülck. Gl. 555, 10. Walwort ebulus, 579, 33. Walwortte ebolus, 712, 24. Wallewurte ebula.] wealh-wyrt