Byrgen

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

byrgen

Add: es; n. II. a burial-place :-- Byrgen murilium, Wrt. Voc. ii. 114, 43. Byrigen monumentum vel sepulchrum, i. 85, 77. Seó hefige byrþen þǽre byrgenne, Bl. H. 75, 8. Tó þǽre hálgan byrigene, Hml. S. 7, 291. Nyman of þám byrgene þone arceb, Chr. 1023; P. 156, 10. Ferede man ánes cnihtes líc tó byrgene, Hml. Th. i. 490, 31. Of ðǽm byrgenne de monumento, Jn. L. 20, 2. Tó ðǽm byrgenne ad monumentum, 3. Áne tóbrocene byrgenne, swelce hiera þeáw wæs þæt mon rícum monnum bufan eorðan of stánum worhte sepulchrum dirutum, Ors. 4, 10; S. 202, 4. Ofer ryhtwísra monna byrgenne super sepulturam justi, Past. 327, 2. Byrgenu openodon, Hml. Th. ii. 258, 4. Gif man openað deáddra manna byrgynu, i. 256, 15. Ne fyllað hié nó hús, ac byrgenna (tumulos), Past. 383, 36. II. burial :-- 'Þú gesettest ealle þíne apostolas tó mínre byrgenne'. . . Heó þǽm apostolum æteówde ealne hire gegyrelan þe heó wolde æt hire byrgenne habban, Bl. H. 143, 29-36. Be his lífe and be his forðfóre and be his byr(i)geune (sepultura), Bd. 4, 3; Sch. 348, 14. byrgen