Byrigen

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

byrigenn, e;

byrigen

f. [beorg tumulus] A burying-place, a sepulchre, tomb, burying; sepulcrum, monumentum, tumba, sepultura, Bd. 4, 19; S. 588, 37: 3, 8; S. 532, 15, 17: 3, 11; S. 535, 32: 1, 33; S. 499, 7.

Mots connexes: byrgen. byrigen