Dysig

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

dysig

adj. Add :-- Dysig buccum (cf. bucco, stultus rusticus, Corp. Gl. H. 26, 219), Wrt. Voc. i. 287, 79. Desiges susurronis, Kent. Gl. 998. Gelíc þám dysigan (dysge, L.) men similis viro stulto, Mt. 7, 26. Mid dysigum geswince stulto labore, Ex. 18, 18. Dysine vecordem,Kent. Gl. 183. Dysige butra (cum bruta mente, Ald. 202, 5), Wrt. Voc. ii. 96, 10: 12, 18. Dysige hebeti, 42, 75. Nys drenc cilda ne dysigra (stultorum), Coll. M. 35, 19. Þú dysegost manna, Hml. Th. ii. 416, 13.

Mots connexes: yfel-dysig. dysig