Éþían

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

éþían

Add :-- Se gást éþað (spirat) þǽr hé wile, Gr. D. 146, 12. Oeðað (ocðiga, R.) spirat, Jn. L. 3, 8. Swá swá se man swelteþ, swí swylteþ eác þá nýtenu, and gelíce hí ealle éþiað (spirant), Gr. D. 264, 20. Þonne þá wyrmas éðedon, þonne eóde him of þý múðe mid þý oroðe swylce byrnende þecelle, Nar. 14, 13. Éþgiendra anhelantium, Wrt. Voc. ii. 1, 1. [Leowse þi fot of mi neche . . . ꝥ ich eði mahe, Marh. 13, 2.]

Mots connexes: ge-éþian. eþian,eðian