Feohtan

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

feohtan

Add:--Þú simle fihtest wið manna cyn, Bl. H. 241, 4. Hió self fieht (fiht, ) wið hié selfe, Past. 277, 25. Hér fegtaþ Títus end Giáþéasu, Txts. 127, 3. Feaht (feht, fæht, v. ll.) him on seó hǽþene ðeód Myrcna inpugnatus ab pagana gente Merciorum, Bd. 3, 14; Sch. 252, 16. Cwóman hié tó þon ꝥ hié on ðá úre wíc feohtan (woldon ?) (ad expugnanda castra), Nar. 21, 21. Mon alne deg fehtende (bellans), Ps. Srt. 55, 2. feohtan

Mots connexes: l.