Ge-brecan

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

ge-brecan

Add :-- Gebrǽce elideret, Wrt. Voc. ii. 33, 9. I. lit. to break. (1) without sense of injury :-- Mið ðý onféng hláf and gebræcg (fregif), Lk. L. 22, 19: 24, 30. Gebrægc, Mk. L. 6, 41. (2) with sense of injury done, (a) to the body :-- Sé ðe faelles ofer stán ðiosne gebrocen (-broken, R.) bið (confringetur); ofer ðone fallas gebrecceð (conteret) hine, Mt. L. 21, 44. Bán ni gebraecgað gé (comminuetis), Jn. L. 19, 36. Him hildegráp bánhús gebræc, B. 2508. Leg þæt bán-hús gebrocen hæfde, 3147 : Ph. 229. Líc sáre gebrocen, bánhús blódfág, An. 1406. Gif þeóh gebrocen weorðed. Ll. Th. i. 18, 13: 12, 6. Hwæþer hé lenge ǽr áfeólle oððe gebrocen wurde, Lch. ii. 258, 25. þá gebrocenan bán, Ps. C. 81. (b) to a thing, to break to pieces, demolish, break up :-- Hé manig templ and deófolgyld gebræc and gefylde . . . Hé bæd ꝥ hé ðæt deófolgild gebrǽce and gefylde. Þá hé hit gebrecan ne móste, þá cómon twégen englas . . . and ꝥ gild gebrǽcan, Bl. H. 221, 2-32. Nó gebrocen weorðeð holt on híwe, Ph. 80. Wong gebrocen tó beorgum, Rum. 33. II. fig. to crush, destroy :-- Ic gebreocu hié swé swé dúst comminuam illos ut pulverem, Ps. Srt. 17, 43. Hornas synfulra ic gebreocu (confringam), 74, 11. Hé on þám folce feóndgyld gebræc, Ps. Th. 105, 24. Þára manna bearn þe ǽr man gebræc elisos, 145, 7. Hé eall þæt mægn þæs áwyrgedan gástes on him gebræc, Guth. 60, 5. III. intrans. with prep. To break into, interrupt :-- ꝥ þé ne þúhte tó hefig ꝥ þú ongunne hwæthugu gebrecan in þone wísdóm þǽre gerecenysse neque pro hac re interrumpere expositionis studium grave videatur, Gr. D. 7, 34.

Mots connexes: un-gebrocen. ge-brecan