Ge-cíd

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

es;

ge-cíd

m. n.? l. n., and add: I. strife, contention, quarrel :-- Gecíd lis, Wrt. Voc. ii. 94, 13: 50, 28. Geflit and gecíd divortium, 28, 26. Gyf him þince ꝥ hé geseó fela fugla ætsamne, ꝥ byð æfest and gecid (geflit and cíd, ), Lch. iii. 168, 17. ꝥ byð gecíd wyð his freónd, 172, 31. Gecygde (-ciid, v.l.) ond geflite litigio, contentioni, Bd. 1, 14; Sch. 38, 24. Hé ongan him symble andswarian mid gecíde (cum jurgio), Gr. D. 64, 34. Ða légo giciidana (-ara?) flammas litium, Rtl. 167, 18. Tó gemótum and tó gecídum (in rixas) gé fæstað, Past. 315, 4. Hié styrigað geflitu and geciid rixae occasionem commovent, 293, 21. Ne sceal mon náne geflytu ne gecíd úp áhebban, Ll. Th. ii. 438, 31. Wyrignyssa and gecýd maledicta et jurgia, 224, 31. II. chiding, reproof :-- Gif hwylcum bréþer byþ gecíd (mid gecíde, v.l.) oþþe gestýred si quis frater corripitur quolibet modo, R. Ben. 131, 1. v. next word. ge-cid

Mots connexes: l.