Méd

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

e;

méd

f. Meed, reward :-- Méd merces, Ælfc. Gr. 9, 27; Som. 11, 25: Wrt. Voc. i. 61, 45: merx, ii. 58, 41. Ðín méd byþ swíðe micel, Gen. 15, 1: Lk. Skt. 6, 35. Hwæt byþ ús tó méde, Mt. Kmbl. 19, 27: Judth. 12; Thw. 26, 59; Jud. 335. Elles næbbe gé méde mid eówrum fæder ðe on heofenum ys, Mt. Kmbl. 6, 1. Méde onfón, 6, 5. Hé mé méde gehét, Beo. Th. 4275; B. 2134. Ðé sind gehealdene ðíne méda gewisse, Homl. Th. ii. 516, 24: Cd. 19; Th. 130, 29; Gen. 2167. Ðú médum scealt onfón, 141; Th. 176, 24; Gen. 2916. Bd. 4, 3; S. 568, 34. [O. Sax. O. L. Ger. méda, miéda: O. Frs. méde, meide, míde: O. H. Ger. mieta, miata: Ger. miete.]

Mots connexes: meord. med,-med-