Mǽge

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

an;

mǽge

f. A kinswoman:-- Elizabeth ðín mǽge (MSS. A. B. mage. ) Elisabeth cognata tua. Lk. Skt. 1. 36. Hér sit Leóflǽd mín mǽge, Ðurcilles wíf, Chart. Th. 337, 30. Cwæð ðæt heó wǽre gramena mǽge, Deáðes dóhtor, Homl. Skt. 2. 173. Saga ðæt ðú síe sweostor mín, líces mǽge, Cd. 89; Th. 110, 4; 6611. 1833: 127; Th. 162, 18; Gen. 2683. In Dauides dýrre mǽgan (the Virgin Mary), Exon. 9a; Th. 7, 5; Cri. 96.

Mots connexes: máge, mǽg. mæge