Réc

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

es;

réc

m. Reek, smoke :-- Réc fumus, Wrt. Voc. i. 284, 18 : 66, 45 : ii. 36, 54. Of ðære stówe steám up árás swylce réc, Elen. Kmbl. 1604; El. 804. Réce hí gelícast geteoriaþ sicut deficit fumus, deficiant, Ps. Th. 67, 2. Geondfolen fýre, réce and reáde lége, Cd. Th. 3, 31; Gen. 44. In onlícnesse uppástígendra yselena mid réce instar favillarum cum fumo ascendentium, Bd. 5, 12; S. 628, 23. Hé geseah ðone líg ðæs fýres and ðone réc ofer ðære burge wallas áhefenne, 3, 16; S. 543, 2 : Cd. Th. 155, 26; Gen. 2578. Bráde lígas, swilce eác ða biteran récas, 21, 17; Gen. 325. Ic folcsalo bærne, récas stígaþ haswe ofer hrófum, Exon. Th. 381, 5; Rä. 2, 6. [O. Frs. rék : O. Sax. wíh-rók : O. Du. rook : O. H. Ger. rouh : Icel. reykr.]

Mots connexes: swefel-, wæl-, wudu-réc. -rec,rec