Rót

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

rót

adj. I. glad, cheerful :-- Ðǽr moncyn mót for Meotude rót sóðne God geseón and aa in sibbe gefeón, Exon. 355, 33; Reim. 86. II. noble, excellent :-- Se góda man swá hé swíðor áfandod biþ, swá hé rótra biþ, and neár Gode, óþ ðæt hé mid fulre geþincþe færþ of ðisum lífe tó ðam écan lífe. Se yela swá hé oftor on ðære fandunge ábrýð, swá hé forcúðra biþ, and deófle neár, óþ ðæt hé færþ of ðisum lífe tó ðam écan wíte, Homl. Th. i. 268, 26-31. Drihten cwæþ, ðæt wé sind miccle róttran ðonne ða fugelas (cf. Besceáwiaþ ða hrefnas . . . gé synt hyra sélran, Lk. Skt. 12, 24); forðan ðe se man is ðe Gode geþíhþ ealra gesceafta rótost, and Gode leófost, buton ðám heofenlícum englum ðe nǽfre ne syngodon, ii. 462, 31-34, On ðam ilcan geáre forbarn ðæt hálige mynster on Lundene ... and ðæt mǽste dǽl and ðæt rótteste ealle ðære burh, Chr. 1086; Erl. 220, 20. rot

Mots connexes: un-rót, rétan, rót-hwíl, rótlíce, rótness.