Sæp

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

es;

sæp

n. Sap :-- Sæp succus, Hpt. Gl 450, 12. Cederbeám cedrus, his sæp cedria, Wrt. Voc. i. 33, 39. Ðá wearð beam monig blódigum teárum birunnen, sæp wearð tó swáte, Exon. Th. 72, 23; Cri. 1177. Ðæs swétestan sæpes suavissime succi, Hpt. Gl. 411, 58. Seó dríge gyrd ðe næs mid sæpe ácucod, Homl. Th. ii. 8, 17. Sep sucum, Germ. 391, 18. [Ayenb, þet zep; O. H. Ger. saf: Icel. safi; m.]

Mots connexes: stór-sæp. sæp