f. A disposition, arrangement, dispensation :--Wæs ðæt wunderlíco stihtungc ðære godcundan foreseónesse mira divinae dispensatio provisionis erat, Bd. 5, 22 ; S. 644, 36. Hit wæs sweotole gesiéne, ðæt hit wæs Godes stihtung, Ors. 6, 1 ; Swt. 252, 29. Eal seó stihtung wæs gefremed on ðære sóþan onflǽscnesse for gefyllnesse ðæs heofonlícan éþles, Blickl. Homl. 81, 28. Wæs ðæs deóplíc eall word and wísdóm and ðæs weres stihtung, Exon. Th. 169, 34 ; Gú. 1104. Mid wunder-lícre stihtunge (dispensatione) ðære godcundan árfæstnesse, Bd. 5, 22 ; S. 644, 11 : 4, 29 ; S. 607, 42 : Guthl. 2 ; Gdwin. 10, 20. Þurh god-cunde stihtunge ðære écan eádignysse him wǽre seó gifu forestihtod, 1 ; Gdwin. 10, 11 : Bd. 5, 13 ; S. 633, 26.