Wæl-fill

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

es;

wæl-fill

m. Slaughter, carnage :-- Wælfill cedes, Wrt. Voc. ii. 15, 67. Wælfyl statis (stragis, the destruction of Sodom and Gomorrah). 154, 29; Gen. 2563. wæl-fill

Mots connexes: Ald. 173, 3), 93, 52. Hér micel wælfill wæs æt Wóddesbeorge (Wódnes-, MS. E.), Chr. 592; Erl. 18, 30. Blódgyte, wællfyll weres, morð mid mundum. Cd. Th. 92, 11; Gen. 1527. Heó underbæc beseah wið ðæs wælfylles (