Líhtan

古英語辞典によると:

líhtan

p. te To shine, lighten, give light :-- Hit líht fulminat, Ælfc. Gr. 22; Som. 24, 7. Ðæt leóht lýht on þýstrum lux in tenebris lucet, Jn. Skt. 1, 5. Se móna líht on niht, Bt. 21; Fox. 74, 25. Swá swá ðæt leóhtfæt liéht on nieht úrum eágum, ðætte ða gewritu on dog liéhten úrum móde, Past. 48, 1; Swt. 365, 15. Líhteþ luceat, Ps. Surt. ii. 202, 11: Exon. 64 a; Th. 237, 9; Ph. 587. Wedercondel (the sun) wearm weorodum lýhteþ, 58 b; Th. 210, 18; Ph. 187. Ne hér dæg lýhteþ day shines not here, Cd. 215; Th. 271, 14; Sat. 105. Líhte auroresceret, Wrt. Voc. ii. 88, 54. Ðá dæg lýhte at dawn, 180; Th. 225, 23; Dan. 158: Andr. Kmbl. 2794; An. 1399: Exon. 21 b; Th. 58, 21; Cri. 939, Swá se lígræsc lýhtende scínþ sicut fulgor coruscans fulget, Lk. Skt. 17, 24, Hé wæs byrnende leóhtfæt and lýhtende ille erat lucerna ardens et lucens, Jn. Skt. 5, 35. Sumre niwre gyfe líhtendre nova quadam relucente gratia, Bd. 5, 22; S. 644, 26. [Goth. liuhtjan: O. Sax. lióhtian: Icel. lýsa: O. H. Ger. liuhtjan: Ger. leuchten.] DER. á-, geond-, in-, on- líhtan; and see leóhtan. lihtan