A-fliéman
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - a-fliéman
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- a-fliéman
- p. de; pp. ed To cause to flee, to banish :-- Síe he afliémed let him be [as one] banished, L. Alf. pol. 2; Th. i. 60, 17.
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim: