Á-hwergen
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - á-hwergen
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
-hwærne, -wyrn, ó-wern;
- á-hwergen
- adGif áhwærne (? -hwænne, v. l.) wer oððe wíf þás þing ábrecað si aliquando vir vel mulier has res violaverit, Ll. Th. ii. 190, 7. Ne hýrde ic guman áwyrn ǽnigne ǽr ǽfre bringan sélran láre, Men. 101. Nǽnige swaþe his ówwern ætýwdon nullum ejus uspiam vestigium apparuerit, Bd. 4, 23; Sch. 473, 9. v. ná-hwærn, ǽg-wern, and á-hwærn in Dict. a-hwergen