Án-genga

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - án-genga

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

-gengea, an;

án-genga
m. [án unus, solus; gengan ire] A lone-goer, a solitary; solivagus, solitarius :-- Blódig wæl eteþ ángenga the lone-goer will eat my bloody corpse, Beo. Th. 902; B. 449. Fela fyrena atol ángengea oft gefremede many crimes the foul solitary oft perpetrated, 332; B. 165. an-genga
Back