Be-sceótan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

he -sceóteþ, -scýt;

be-sceótan

p. -sceát, pl. -scuton; pp. -scoten To shoot into, inject, precipitate one's self, to be sent, go; injicere, se præcipitare, mitti, ire :-- Ne bescýt se deófol nǽfre swá yfel geþóht in to ðámmen nunquam diabolus tam pravas cogitationes in hominem injicit, Alb. resp. 40. Curtius besceát Curtius se præcipitavit, Ors. 3, 3; Bos. 56, 5. Ðæt hí on grúnd ne bescuton ut in abyssum ne irent, Lk. Bos. 8, 31. be-sceotan