Bealdor
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bealdor
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
baldor, es;
- bealdor
- m. A hero, prince; princeps :-- Wedera bealdor prince of the Weders, Beo. Th. 5127; B. 2567. Is hláford mín beorna bealdor my lord is the prince of men, Exon. 52 b; Th. 183, 24; Gú. 1332.