Bealo-dǽd
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bealo-dǽd
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
bealu-dǽd, e;
- bealo-dǽd
- f. A wicked, evil, or sinful deed; peccatum :-- Dæt hý bealodǽde gescomeden that they felt shame for a sinful deed, Exon. 27 a; Th. 80, 4; Cri. 1302. bealo-dæd