Bealo-dǽd

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bealo-dǽd

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

bealu-dǽd, e;

bealo-dǽd
f. A wicked, evil, or sinful deed; peccatum :-- Dæt hý bealodǽde gescomeden that they felt shame for a sinful deed, Exon. 27 a; Th. 80, 4; Cri. 1302. bealo-dæd
Back