Beód

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

BEÓD

m. A table; mensa :-- Ðá ða gebróðru æt beóde sǽton sedentibus ad mensam fratribus, Bd. 3, 2; S. 525, 9. Ðú gearcodest befóran mínre gesihþe beód vel beódwyste vel mýsan parasti in conspectu meo mensam, Ps. Lamb. 22, 5. Beódas lances, Cot. 123. [O. Sax. biod : O. H. Ger. piot : Goth. biuds : O. Nrs. bjóðr.] beod