Beorn-wíga
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - beorn-wíga
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- beorn-wíga
- m. [wíga a warrior] A soldier, hero; loricatus bellator, Menol. Fox 447; Men. 225. beorn-wiga
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;