Bícnend (-i(g)end)

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bícnend (-i(g)end)

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

bícnend (-i(g)end)
m. I. of persons, one who shews, indicates :-- Bícnigend (index) rihtwísnysse hé ys he sheweth forth righteousness (ProII. of things, the forefinger :-- Bécnend index, Wrt. Voc. ii. 46, 35: i. 283, 20. Býcniend, 64, 80. v. ge-bícn(i)end. bicnend -igend

Powiązane słowa: 12, 17), Scint. 135, 14.

Back