Bígan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bígan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- bígan
- p. de; pp. ed; flectere, deflectere, incurvare, retorquere :-- His cneów bígde on eorþan genua flexit in terram, Bd. 5, 21; S. 643,15: 3, 2; S. 524, 14: Mt. Bos. 27, 29: Exon. 62 b; Th. 229, 23; Ph. 459: Bd. 3, 19; S. 548, 8: Lev. 1, 15. v. býgan. bigan,bi-gan