Bígean
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bígean
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- bígean
- to bow, bend; flectere :-- His cneówu bígean genua flectere, Bd. 4, 31; S. 610, 23: 3, 2; S. 524, 21: Ps. Th. 94, 6.
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim: