Blencan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - blencan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- blencan
- p. blencte; pp. blenced To deceive, cheat; decipere, fallere :-- He wrenceþ and blenceþ he deceives and cheats, Exon. 83 b; Th. 315, 18; Mód. 33. [Pro blench: Icel. blekkja to impose upon.] blencan