Blerig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - blerig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- blerig
- adj. Bald :-- Bleri pittel scoricarius, Wrt. Voc. i. 30, 6. Blerea pyttel soricarius, 63, 8 (cf. bald as an epithet of birds, N. E. D. bald.] v. preceding word. blerig