Blǽs-horn
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - blǽs-horn
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
, es;
- blǽs-horn
- m. A horn for blowing :-- Blǽshorn bið ánes scitt, weorð, and is melda geteald, Ll. Th. i. 260, 16.
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
, es;