Bór

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bór

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

.

BÓR
I. a borer, gimlet; terebra, Leo 121. II. a lancet, a surgeon's or barber's instrument, a burin, or graving tool; scalprum rasile, Cot. 63. [Plat. baar: Dut. boor, f: Dan. bor, n: Swed. borr, m: O. Nrs. bor, m. terebra, Rask Hald.] bor
Back