Brynig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - brynig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- brynig
- adj. Burning, fiery :-- Wyrmas heora bán gnagað brynigum tuxlum (cf. byrnendum tóðum, Wlfst. 139, 10) vermes lacerant ignitis dentibus ossa, Dóm. L. 209. brynig