Byr-tún
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - byr-tún
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- Byr-tún
- m. [Hovd. Burhtun: Brom. Burton super Trent: Stub. Kni. Burton] BURTON on Trent, Staffordshire; oppidum ad ripam fluminis Trentæ, in agro Staffordiensi :-- Se cyng geaf him ðæt abbotríce on Byrtúine the king gave him the abbacy at Burton, Chr. 1066; Erl. 203, 16. byr-tun