Byr-tún

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - byr-tún

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

Byr-tún
m. [Hovd. Burhtun: Brom. Burton super Trent: Stub. Kni. Burton] BURTON on Trent, Staffordshire; oppidum ad ripam fluminis Trentæ, in agro Staffordiensi :-- Se cyng geaf him ðæt abbotríce on Byrtúine the king gave him the abbacy at Burton, Chr. 1066; Erl. 203, 16. byr-tun
Back