Byrnan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

byrnan

part, byrnende; he byrneþ. I. ardere :-- Sín eówer leóhtfatu byrnende sint vestræ lucernæ ardentes, Lk. Bos. 12, 35: Deut. 9, 15. Ðonne bymeþ gramen his cum exarserit ira ejus, Ps. Spl. 2, 13: Bd. 5, 3; S. 616, 36. II. v. trans. To burn; urere, comburere :-- Swá fýr wudu byrneþ sicut ignis comburit sylvas, Ps. Th. 82, 10. V. beornan. byrnan

Powiązane słowa: intrans. To burn, to be on fire;