Býsig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - býsig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- býsig
- adj. Occupied, diligent, laborious, BUSY, industrious; occupatus, sedulus, laboriosus, negotiosus, industrius :-- Býsig æfter bócum occupied over books, Salm. Kmbl. 123; Sal. 61. Bogan wǽron býsige bows were busy, Byrht. Th. 134, 66; By. 110: Ps. Th. 58, 3. [Chauc. besy, bisy, bysy: Laym. bisi, bisie.] DER. líc-býsig, líf-, nýd-, þrag-. bysig