Canonic

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - canonic

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

canonic
m. A canon, prebendary; canonicus :-- Ðæt Godes þeówas, biscopas and abbodas, munecas and mynecena, canonicas and nunnan, to rihte gecyrran that God's servants, bishops and abbots, monks and mynchens, canons and nuns, turn to right, L. Eth. vi. 2; Th. i. 314, 17: vi. 4; Th. i. 316, 1:

Powiązane słowa: 7; Th. i. 306, 13. canonic

Back