Cífan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - cífan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
?
- CÍFAN
- p. cáf, pl. cifon; pp. cifen To quarrel; litigare. [Dut. kijven to quarrel: Ger. keifen to scold: Icel. kífa to strive, quarrel.] DER. cáf, cáf-líce, -scype; un-cáf-scipe: cáfer-tún. cifan