Cnafa

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

cnafa

m. A boy, lad, young man:--Gamenian mid cnafan jocari cum parvulo, Scint. 172, 19. Cnafan þínum puero tuo, Ps. Spl. C. 85, 15. Sýn twégen tó þám sylfan gescyfte cnafan (pueri), Angl. xiii. 410, 640. [N. E. D. knave. O. H. Ger. chnabo.] v. mǽg-cnafa. Cf. next word. cnafa