Cneówian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

cneówigan;

cneówian

part. cneówigende; p. ode; pp. od [cneó, cneów a knee] To bow the knee, to kneel; genuflectere :-- Benedictus on his gebédum cneówode Benedict knelt down in prayer, Homl. Th. ii. 154, 20: 178, 33. Cneówigende genuflectens, Proæm. R. Conc. DER. ge-cneówian. cneowian