Cucol
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - cucol
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
(?);
- cucol
- adj. Rickety, unsteady :-- In loco qui dicitur Cucolaustán, C.D. ii. 109, 16. [Cf. D.D. cockle to totter, be unsteady; cockly rickety, unsteady.] Cf. copel. cucol